IM DEUTSCHEN WALD

Als door Grimm lopen door dit Duitse woud.
Koud. Sneeuw op de paden. Zwarte bomen
sluiten de wereld op. Es gibt kein Ende

zu diesem Wald. Uren uren uren
lopen. Sporen van wild. Prenten
die ik niet herken. Herten? Zwijnen?

Wolven? Sprookjes
of een hond? Twee joggende jongens
hollen voorbij. Dan een vergezicht.

Even stopt het bos.
Dorpje. Koffie. Nieuw oud woud. Uren uren
Es gibt kein Ende. Men loopt

tussen sprookjes. Grimmig
soms, soms een dorpje. Lieve lezer,
leef nog lang gelukkig.